Elk jaar opnieuw staan we er weer met onze nieuwe wensen, nieuwe voornemens, met onze vele verlangens en onze nieuwe verwachtingen.
We kijken met een zucht terug naar het vorige jaar, waarin we de ene uitdaging na de andere kregen, waarin we verplicht werden om onze grenzen te verleggen, waarin we een kruis te dragen hadden dat toch wel iets te zwaar was.
We kijken met heimwee terug naar het jaar dat ons veel mooie dingen bracht.
Voor de Ingelhoeve was 2018 het jaar van de verandering: Vele plannen werden gemaakt en voorbereid. Het was een jaar waarin verrassingen zich aandienden: Zowel plotse aangename als plotse moeilijke om te verwerken.
Het leven openbaart zich in al zijn facetten, de mens reageert …. Wij kunnen dit gegeven niet controleren …. Hoe graag we dit soms ook willen! Enerzijds zijn onze fundamenten heel belangrijk. Zij zorgen voor de stevigheid, voor voldoende draagkracht om tegenslagen te verwerken. Een voldoende basis getuigt van zelfvertrouwen, van zelfkennis, van zelfinzicht, van doorzettingsvermogen. Zij bestaat uit een verzameling van vaardigheden die we nodig hebben om schokken op te vangen, om te verwerken, om ermee om te gaan.
Anderzijds bepaalt de manier waarop we met succes en vreugde omgaan de wijze waarop we onze draagkracht verder sterkte geven. Door de positieve gebeurtenissen vanuit de innerlijke kracht te beleven, door deze intens vanuit het NU binnen te laten komen, sterken we onze fundamenten om nog beter gegrond te staan in het leven.
Zo kregen we in april ons geschenk in de gedaante van een veulen: Milagro, ons onverwachte veulen. De vreugde, de warmte om samen deze gebeurtenis te beleven zijn momenten die opgeslagen worden in onze herinneringen. Elkeen vierde mee, elkeen was betrokken en diep geraakt door dit onverwachte geschenk. De Ingelhoeve verjongde verder. Nieuwe energie, jonge energie zorgde voor een dynamiek die nadien voelbaar was op elk moment.
De kampen, de “Test Je Zelf”, de zomer, …. alles werd gekleurd door Milagro! En of hij zichzelf kenbaar maakte!!!!!!
De “Test Je Zelf” getuigde van inzet, doorzetting, oefening en afwerking! Het was top! Een groep kinderen, jongeren, die grote stappen gezet hadden in hun voorbije werkjaar! Ik was , net zoals vele ouders en familieleden , zeer trots!
Twee dagen later ervaarde ik het tegengestelde van vreugde: mijn groot verdriet. We moesten afscheid nemen van Gauguin. Dit was moeilijk! Heel moeilijk! Afscheid nemen is nooit gemakkelijk. Je wordt geconfronteerd met eindigheid, met het besef dat je de wind niet kan sturen, dat je alleen kan bepalen op welke manier je ermee om kan gaan! Hij blijft in onze harten. Ik ben hem zo dankbaar voor zijn vele lessen! Elke dag herinnert hij mij eraan en elke dag leer ik deze dieper en beter kennen! De dankbaarheid voor het geschenk van Milagro en mijn dankbaarheid voor de vele lessen van Gauguin blijft voor altijd bestaan.
Het jaar sloot af met de komst van mijn eerste kleinkind. 2018 confronteerde me met de uitersten van het leven. Ik leerde dankbaarheid en nederigheid om de spelingen van het leven.
Stap voor stap bouwen we verder in 2019 en versterken we onze fundamenten om de wonderen van het leven te zien en te kunnen beleven en de obstakels te overwinnen!