Onze eigen unieke ‘innerlijke wereld’ kun je onderverdelen in 4 grote delen: gevoelens, gedachten, lichaamskennis en handelen. Zij behoren tot ons klavertje vier: hoe meer deze verhouding in balans is, hoe gelukkiger we ons voelen.

Voor elk van ons is deze balans ander. Wij zijn echt wel uniek: elk van ons werkt zijn eigen weg uit, met vallen en opstaan. Tijdens het kamp van februari, vond ik de combinatie tussen de executieve functies en de zintuigen. De executieve functies beperk ik tot: nadenken voor het handelen, controle van gedachten en gevoelens, onthouden van handelingen en strategieën, focus en starten.

Het accent lag vooral bij het nadenken tot handelen. Alle vijf de functies werden wel aangeboden, toch bleven we inoefenen bij de eerste stap: nadenken.

Moet er over alles nagedacht worden? Dacht ik niet. We hebben ook nog ons intuïtief vermogen, onze ‘drive’ wanneer we enthousiast zijn. Soms echter is het belangrijk dat we even (al is het maar heel even) stoppen, vooraleer we verder gaan.

Wanneer ik rijd met Armani, is het juist belangrijk dat ik hem aanvoel, dat we samen het ritme kunnen bepalen en via een interactie tot eenzelfde ‘beat’ komen. Wanneer ik echter het gevoel krijg dat ik hem ‘kwijt ben’, dan is het juist belangrijk om even terug te gaan , om daarna juist de weg via enkele aanpassingen terug te vervolgen. Zo gaat het ook in het leven: we zoeken de hartslag, we zoeken het ritme en dansen mee met de muziek. Soms zijn we echter het ritme even kwijt en dan is het moment om even halt te houden en onze balans terug te vinden. We weten dan welke afslag, welke weg we verder volgen, in harmonie met onszelf.

Het gezicht van een kind, de uitdrukking waarin die harmonie terug gevoeld wordt , is onbetaalbaar, en zo dankbaar om verder ….