Zelfkennis, vrij vertaald ‘kennis over zichzelf’ sluit aan bij het beeld dat men van zichzelf heeft. Is het beeld goed, dan zal ook de kennis van zichzelf vrij accuraat zijn. Is het beeld minder goed of uit proportie goed, dan ook zal de kennis navenant minder zijn of onjuist. Het proces naar zelfkennis is een proces waar de opvoeding de fundering legt. Op deze fundering bouwen anderen dan verder, zoals leerkrachten, opvoeders, begeleiders, leiders, …Verschillende keren in ons leven zullen we geconfronteerd worden met het gegeven of onze ‘kennis over onszelf’ al dan niet correct is.
Telkens opnieuw krijgen we de mogelijkheid om deze bij te werken, aan te vullen of bij te vullen. Daarvoor hebben we vaardigheden nodig die ons in de mogelijkheid stellen om naar onszelf te kijken. Deze vaardigheden worden in eerste instantie ook via de opvoeding aangeleerd. Het zijn de ouders die mee kunnen sturen om kritisch naar zichzelf te kijken, zonder oordeel of veroordeling.
Een blik op zichzelf werpen hoeft niet geladen te worden met emoties zoals schuld, schaamte, teleurstelling. Dit zijn de basisemoties waarop de frustratie kan groeien.
Het zijn de ouders die het kind de hand geven en ze mee begeleiden naar ‘zelfkennis’. Opvoeding is een weg die leidt naar deze inzichten.
Als ouder is het dan ook belangrijk te weten wie je zelf bent, want hoe beter je JEZELF kunt plaatsen en inschatten, hoe beter je jouw kind kunt begeleiden in zijn groeiproces naar volwassenheid.
Aangezien wijzelf slechts mensen zijn en zelf ook producten zijn van onze opvoeding, zijn onze kinderen onze uitdagende tools om onszelf uit ons keurslijf te wringen en onszelf te laten groeien naar wie we zelf zijn: met onze kwaliteiten en onze werkpunten.
Toch is deze weg niet altijd even gemakkelijk en liggen er soms zware hindernissen. Soms zelf zodanig dat we deze niet altijd alleen kunnen overbruggen. Soms is het ook zo dat we dit niet kunnen overbrengen naar onze kinderen, of is het pakket van onze kinderen even te zwaar. Soms is er hulp nodig omdat de confrontatie met het gedrag te zwaar is.
De weekkampen van Coaching Met & Door Paarden zijn heel intensieve trainingen naar zelfkennis, handeling en bijsturing. Via het paardrijden wordt er gewerkt naar het leren voelen van ons lichaam, het leren rust te vinden bij zichzelf.
Paarden hebben een aparte, energetische uitstraling die zorgt voor rust, voor loslaten. Vooral wanneer we dan nog eens effectief contact met hen maken, versterkt dit proces. Stappen op de rug van het paard, beïnvloedt de doorstroming in het lichaam op een positieve wijze. Tijdens de kampen zijn de kinderen een hele dag bezig rond het paard en met het paard. Zij krijgen inzicht in hun manier van handelen. Trainen zichzelf om te starten en vol te houden.
Niet alleen de handeling wordt bijgestuurd, zij leren ook om te gaan met fouten, met frustraties. Niet alles wat in ons hoofd zit, wordt werkelijkheid. Dat kan heel frustrerend zijn. Niet elke handeling verloopt zoals wij het willen, dan kan het wel eens mis gaan.
We zijn ook niet alleen. We kunnen leren van elkaar, we kunnen leren met elkaar. En leren kan leuk zijn!
Na een week intensieve training, ronden we af met een showmoment voor de ouders. Want ook deze link moet terug geïnstalleerd worden. Ouders zien dan welke stappen hun zoon of dochter gedurende de week genomen hebben.
Het is dan terug aan hen om verder te bouwen naar een positief groeiproces. Mijn ondersteuning hebben ze, daar kunnen ze telkens op terugvallen. Het opvoeden blijft een intensief leerproces zowel voor ouder als voor kind. Laat ons ook daarin het plezante onderstrepen en af en toe voor rustpauzes zorgen!
